Search

Pastasalade caprese

Genieten van de zomer

Na een deugddoende vakantie, waarbij ik me volledig afschermde van mijn mailbox en alle sociale media, ben ik helemaal klaar om er opnieuw in te vliegen. En vliegen wordt het, want de planning voor de komende maanden zitten tjokvol, met als grootste aanwezige de lancering van mijn derde boekbaby Karola’s Kitchen – Het kookboek (vanaf 6 september te vinden bij alle boekhandelaren). September wordt dus een heel spannende maand. Zoals voor velen, denk ik, met alle school- en nevenactiviteiten die opnieuw aanvatten. Ik heb nog geen schoolgaand kind, maar gaf 10 jaar les in het middelbaar onderwijs. En de 1-septemberkriebels die ik elke keer opnieuw voelde, kan ik me zo terug voor de geest halen! Ik stel voor om die (ook wel een beetje leuke) hectiek echter nog even achter ons te laten en volop te genieten van wat de zomer te bieden heeft. Met dit nieuwe recept bijvoorbeeld!

Pastasalade caprese, zomerser wordt het niet denk ik. De zoete, intens rode tomaten, de overdaad aan verse basilicum en de romige bolletjes buffelmozzarella… Het is een klassieke combinatie, maar ik zie geen enkele reden om te gaan prutsen aan dit gouden trio. Hoewel een rasechte Italiaan me wellicht zou kunnen schieten voor alle extra’s in dit recept 🙂 Ik vind ze echter essentieel. Want ja, het gouden trio van tomaat, mozzarella en basilicum is heerlijk, maar voor mijn persoonlijke smaak mag het wel wat meer en boeiender zijn. En daar verschijnen de zongedroogde tomaatjes, zoete puntpaprika, pijnboompitten, rode ui en gedroogde kruiden op het toneel!

Pasta!

De pasta in dit gerecht maakt ook geen deel uit van een klassieke salade caprese. Nochtans is het niet alleen een geweldig lekkere combinatie, het maakt deze maaltijd ook veel vezelrijker én verzadigender (en Pieterjan is gek op pasta, dus ik krijg de berg groenten op die manier supervlot aan hem verkocht). Ik gebruik in dit recept de Armando volkorenfarfalle, een volkorenpasta op basis van tarwe en haver, verkrijgbaar bij Delhaize. Deze Armando-lijn zette ik al eens in de kijker bij de Pappardelle met champignons en geitenkaassaus (intussen een van de populairste recepten op de blog). De Armando volkorenfarfalle bevat maar liefst 10 g vezels per 100 g. Dat is bijna 4 keer zoveel als de witte variant. Een enorm verschil dus.

Het voordeel van voedingsvezels

Vezels zijn onverteerbare koolhydraten, aanwezig in plantaardig materiaal. Het eten van voldoende vezels vermindert het risico op hart- en vaatziekten, verkleint de kans op diabetes type 2 en verlaagt het risico op darmkanker. Bovendien zorgen ze voor verzadiging en een vlotte stoelgang. We kunnen voedingsvezels niet verteren, maar dat maakt ze des te interessanter voor onze darmbacteriën, die een belangrijk deel uitmaken van ons afweersysteem. Die darmflora in topvorm houden is dus een goed idee. Niet alleen de bacteriën zélf zijn trouwens belangrijk, ook de stoffen die ze aanmaken spelen een rol spelen in het reguleren van allerlei processen in ons lichaam.

De Hoge Gezondheidsraad adviseert ons om 25 g voedingsvezels per dag te eten, de hoeveelheid die door onderzoek is aangetoond als het kantelpunt vanaf waar de gezondheidseffecten waarneembaar worden. Uit de meest recente Voedselconsumptiepeiling (2014) blijkt dat slechts 16 % van de Belgen deze aanbeveling haalt. De gemiddelde Belgische vezelconsumptie bedraagt 18 g per dag. Vooral mensen die een eerder klassiek eetpatroon of een koolhydraatarm eetpatroon volgen, komen in moeilijkheden. Volkoren graanproducten en peulvruchten zijn namelijk enorm belangrijke leveranciers van voedingsvezels.

Geen caprese zonder mozzarella

Toegegeven, ik heb die oorspronkelijke salade caprese behoorlijk opgesmukt. Maar over één ding valt er niet te twisten: lekkere mozzarella is een essentieel onderdeel van een goed caprese-recept. Wij zijn het er hier thuis gelukkig over eens dat er maar één soort mozzarella bestaat: die op basis van buffelmelk. Wat vetter dan gewone mozzarella, maar met zoveel meer smaak! Gewone mozzarella gebruik ik enkel in warme gerechten, maar wanneer de kaas in alle eenvoud tot zijn recht moet kiezen, ga ik altijd voor buffelmozzarella! De buffelmozzarella’s van Garofala zijn ongelooflijk lekker.  En ik vond nu zelfs biologische mini buffelmozzarellaatjes bij Delhaize. Die kon ik onmogelijk laten liggen.

Als het over zuivelproducten gaat, kies ik waar mogelijk voor bio. Dat heeft helemaal niets met gezondheid te maken. Het welzijn van de dieren is voor mij hierbij de doorslaggevende factor – een factor die ik onmogelijk kan negeren sinds ik me verdiept heb in de verschillen tussen de klassieke en de biologische veeteelt. Dieren in de biologische sector hebben het wat beter, en daar betaal ik graag wat meer voor.

Pastasalade caprese, gefotografeerd langs opzij, gepresenteerd in een wit bord.

Een pastasalade om het goed te maken?

Waarom ik dit heerlijke recept nu pas met jullie deel, is me een raadsel. Het is hier thuis namelijk al jaren een vaste waarde. Een kleine 5 jaar om precies te zijn. Even lang als mijn man en ik een koppel zijn, min of meer. Pieterjan is een grote fan van pasta én van tomaten én van klassieke, voorspelbare gerechten. Als ik kook voor mensen, mik ik meestal op succesformules. Dat verliep niet anders, toen wij net een stel werden.

Deze pastasalade caprese werd zó waanzinnig goed onthaald door Pieterjan dat het mijn “goedmaak”-recept werd. Je kent het misschien wel, zo’n gerecht dat je klaarmaakt als je weet dat jij fout zat in de ruzie. (Als het stevig fout zat, moet ik de Courgettelasagne met paprika en feta maken, dat is zijn ultieme favoriet – een stuk meer werk helaas :D)

Gelukkig heeft deze salade hier geen negatieve connotatie gekregen! Alleen maar vreugde, blije gezichten en dankbare complimenten als deze salade op tafel verschijnt. Amper 15 minuten werk, maar toch een bord vol plezier én voedzaamheid. Geniet ervan!

Pasta salade caprese

Dit zomerse gerecht is gebaseerd op de klassieke salade caprese. Maar onderschat hem niet: het is een ontzettende smaakbom dankzij allerlei lekkere extra's. En dan die rooooomige buffelmozzarella... Wat een genot!
5 van 115 stemmen
Bereidingstijd 15 minuten
Totale tijd 15 minuten
Porties 2

Ingrediënten
  

  • 1 heel kleine rode ui (of 1 sjalotje)
  • 2 el balsamicoazijn
  • 160 g volkoren farfalle
  • 5 trostomaten
  • 250 g kerstomaatjes
  • 1 rode puntpaprika
  • 10 halfgedroogde tomaatjes
  • 1 el olijfolie (of olie van bij de zongedroogde tomaten)
  • 1/2 tl gedroogd basilicum
  • 1 tl gedroogde oregano
  • 1/8 tl gedroogde rozemarijn
  • 1 grote handvol vers basilicum
  • 1 handje pijnboompitjes
  • 1 grote handvol rucola
  • 125 g mini buffelmozzarella (of 1 bol buffelmozzarella)
  • versgemalen zwarte peper en grof zeezout

Instructies
 

  • Snijd de rode ui in flinterdunne halve ringen. Schep de uiringen om met 2 el balsamicoazijn en zet opzij.
  • Breng water aan de kook en kook de pasta gaar volgens de aanwijzing op de verpakking.
  • Snijd intussen de trostomaten in onregelmatige stukken. Halveer de kerstomaatjes. Snijd de puntpaprika in de lengte in tweeën, verwijder de zaadjes en snijd in dunne reepjes. Hak de zongedroogde tomaatjes instukjes. Stort alle groenten in een grote kom.
  • Voeg de ui samen met alle balsamicoazijn bij de groenten. Besprenkel met 1 el olijfolie en strooi er 1/2 tl gedroogd basilicum, 1 tl gedroogde oregano en 1/8 tl gedroogde rozemarijn overheen. Kruid met versgemalen zwarte peper en grof zeezout en schep goed om.
  • Hak de verse basilicum grof en schep deze door de salade.
  • Rooster de pijnboompitjes tot ze goudbruin en geurig zijn.
  • Giet de pasta af en spoel hem grondig onder koud stromend water. Schud overtollig water goed af en stort de pasta bij de groenten. Schep om.
  • Giet het vocht rond de mozzarellabolletjes weg en doe ze bij de salade, samen met de rucola. Schep om en bestrooi tot slot met de pijnboompitjes.

Een topshot van een wit bord gevuld met pastasalade caprese met farfalle, gesneden tomaten, kerstomaatjes, bolletjes mozzarella, verse basilicum en geroosterde pijnboompitjes.

 

Tips & tricks:

Producttips:

  • Ik gebruik de vezelrijke volkorenfarfalle van Armando, op basis van tarwe en haver (zie inleiding). Verkrijgbaar bij Delhaize.
  • Garofalo heeft een biologische lijn. Ik gebruikte de mini buffelmozzarella, maar je kan gerust een grote bol gebruiken.
  • Heb je wat schrik voor die rauwe puntpaprika? Geen zorgen! Ik kies speciaal voor puntpaprika’s in plaats van gewone paprika’s omdat ze een stuk makkelijker te verteren zijn. (Ik spreek uit ervaring :))
  • Dit is een gerecht waarin tomaten een hoofdrol spelen. Maak het dus tijdens het tomatenseizoen! Tomaten zijn op hun best van juni tot oktober. (Wil je graag mee-eten met de seizoenen, schrijf je dan zeker in voor mijn nieuwsbrief! Elke maand verschijnt er een nieuwe seizoenskalender in je mailbox. Ook in mijn tweede boek vind je een overzicht op p. 36 – 37.)

Aanpassingen:

  • Vegan:
    Je kan de mozzarella vervangen door een plantaardige feta of gewoon weglaten.
  • Glutenvrij:
    Je kan de pasta vervangen door een glutenvrije pastasoort of je kan linzen gebruiken. Als je linzen gebruikt, voeg dan extra veel verse basilicum toe: die twee combineren wonderwel!
  • Lactosevrij:
    De buffelmozzarella die ik gebruik, bevat – zoals de meeste mozzarella’s minder dan 1 g suiker (= lactose) per 100 g. (0,6 g om precies te zijn.) Dat betekent dat er dus ook heel weinig lactose in zit, waardoor deze kaas door de meeste mensen met een lactoseintolerantie verdragen kan worden in niet al te grote hoeveelheden (zoals in dit recept).
    Er bestaat lactosevrije mozzarella (zoals die van Dilea), maar met zijn 0,5 g suiker per 100 g, scheelt dit amper iets (terwijl je wel sterk inboet aan smaak). Uiteraard is elk lichaam helemaal uniek. Het is dus belangrijk dat je goed naar de signalen van je eigen lichaam luistert!

Bewaren en vooraf maken:

  • Mozzarella kan je bewaren in een luchtdichte doos, ondergedompeld in zout water, net zoals feta en halloumi.
  • Bewaar tomaten altijd op kamertemperatuur, dan hebben ze zoveel meer smaak! Ik etaleer ze graag op een mooie plek in mijn keuken: geeft meteen een zomers gevoel.
  • Dit gerecht gerust vooraf maken, maar meer dan 24 uur zou ik er niet overheen laten gaan, omdat het zuur uit de azijn blijft inwerken op de kwetsbare tomaten. ’s Avonds de bereiding maken om die dan als lunch op te eten, kan nog net.

Heb je nog vragen bij dit recept of heb je genoten van dit gerecht?
Laat dan gerust hieronder een reactie na!
En beoordelen met veel sterren mag natuurlijk ook altijd 😉


– Deze blogpost kwam tot stand in samenwerking met Delhaize –

Niets uit dit artikel mag verveelvoudigd of gekopieerd worden in enige vorm, enerzijds elektronisch of digitaal, anderzijds via fotokopijen of opnamen, op welke wijze ook, zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur, Karolien Olaerts.

247 reacties

Geef een reactie

Search
Dropbar Content
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief

En ontvang allerlei leuke extra’s, zoals seizoens kalenders, weekmenu’s en nog veel meer!