Search

Zomerse fruittaartjes

Even iets persoonlijks…

Van zodra ik wist dat Ons Mama dood zou gaan, was mijn grootste angst dat ik nooit meer echt helemaal blij zou kunnen zijn. Dat ik nooit meer 100% van grote, belangrijke of leuke momenten zou kunnen genieten, omdat ik haar altijd zou missen. Omdat zij er niet meer bij zou zijn.
En dat is zo. Heugelijk gebeurtenissen gaan voortaan altijd gepaard met verdriet. Daar kan ik niet om heen. Ik denk ook niet dat dat ooit gaat veranderen. Toen ik Mijn Papa afgelopen zomer vertelde over die angst, stelde hij voor mijn gemis op dergelijke momenten te omarmen. Het als een eerbetoon te zien, als het oproepen van de persoon die er niet meer bij is. Een beetje als in het gedoodverfde zinnetje “In gedachten zijn ze erbij.”
Dat is niet hetzelfde. Uiteraard is dat niet hetzelfde. Maar het zal nooit hetzelfde zijn. Dus ik probeer mezelf niet elke keer opnieuw tegen die “Ik wou dat ze erbij waren…”-muur te gooien. De feiten zijn wat ze zijn: mijn ouders zijn hier niet meer en het leven gaat door.

Soms lukt het en soms vind ik het verschrikkelijk moeilijk. Ik denk elke dag wel vierentwintig keer aan mijn ouders. Soms meer, soms minder, soms veel meer. Soms alleen aan Ons Mama en soms alleen aan Ons Papa.
Er wordt weinig over rouwen gepraat hier, in onze samenleving. Mensen voelen er zich ongemakkelijk bij, terwijl de dood zo ongeveer de enige zekerheid is in een mensenleven. En terwijl het verlies van een dierbare zo’n gigantische impact heeft op je hele zijn. Ik ben veranderd. Mijn relatie is veranderd, mijn vriendschappen. Ik vecht hier ook niet tegen. De dood van mijn ouders maakt voortaan deel uit van wie ik ben. It comes with the package en voor niets of niemand ga ik dat ontkennen.

Drie mei, mijn verjaardag. Elk jaar opnieuw verscheen er een aardbeientaart met een bladerdeegbodem, gele crème en gelatineglazuur van bij de beste bakker in Gent op tafel. Ik weet niet wanneer Ons Mama daar precies mee begonnen is, maar laat ons zeggen dat ik wel minstens 20 keer met een dergelijke taart mijn verjaardag gevierd heb. Geen enkele keer met tegenzin, voor alle duidelijkheid.
Naarmate 3 mei 2016 dichterbij kwam, begon ik wat zenuwachtig te worden. Normaal gesproken vier ik mijn verjaardag met veel toeters en bellen, liefst een hele week. Maar nu? Zo zonder mijn ouders, hoe zou dat gaan…? Wat betekent dat eigenlijk ‘verjaren’? Wat vieren we precies op die dag? De Engelse vertaling brengt meer duidelijkheid: birthday. Geboortedag. Voor Mijn Mama en Papa was 3 mei 1984 een heel belangrijke dag. Eén van de belangrijkste dagen van hun leven, durf ik te veronderstellen, want dat zeggen ze toch over kinderen krijgen. Vieren dat ik op 3 mei 1984 werd geboren zonder “mijn makers”, zonder de mensen die mij in elkaar geknutseld hebben, vond ik een vreemde gedachte. Geen toeters en bellen dus dit jaar. Maar wel aardbeientaart met een bladerdeegbodem, gele crème en gelatinezuur van bij de beste bakker in Gent. Daar had mijn broer voor gezorgd. Ik vond het een perfecte dag.

Het maken van dergelijke patisserie laat ik over aan patissiers. Deze zomerfruittaartjes zijn echter minstens even mooi, minstens even lekker en minstens even geschikt om een feestelijke gelegenheid mee te vieren. Ze werden hier ongeveer letterlijk verslonden! Ze zitten boordevol gezonde en voedzame ingrediënten: vitamines, mineralen, gezonde vetten en eiwitten, vezels en complexe koolhydraten. Om van te genieten, met al je zintuigen.

Vegan taartjes met aardbeien, frambozen en bessen

Het recept: zomerse fruittaartjes

Ingrediënten voor 6 kleine taartjes (zie tips):

Voor de taartbodempjes:
60 g amandelmeel (of amandelpoeder)
140 g havermout
2 pinches fleur de sel (een pinch is wat je te pakken krijgt tussen de toppen van je duim en wijsvinger)
60 g kokosvet
50 g honing (of rijstsiroop, als je het vegan wil houden)
1 el water

Voor de vulling:
250 g Griekse yoghurt (of een veganistisch alternatief zoals Aplro Greek Style)
1/8 tl vanillepoeder
1 tl steviapoeder
rood fruit naar keuze (bosbessen, frambozen, braambessen, aardbeien)
enkele druppels ahornsiroop

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Doe de havermout , het amandelmeel en de fleur de sel in een kleine foodprocessor of blender en maal tot je een grof meel bekomt. Schep over in een kom.

Smelt het kokosvet en de rijstsiroop in een pannetje en roer beide goed door elkaar tot ze een homogeen mengsel vormen. Schep het kokossiroopje onder het haver-amandelmengsel. Schep goed om tot je een kruimelig deeg krijgt. Voeg het water toe en roer opnieuw goed om.

Vet je bakvormpjes in met kokosolie en druk het deeg er met je vingers goed in, tot zowel de bodem als de randen bedekt zijn. (Ik gebruik siliconen tartelettes bakvormpjes van Tupperware met een diameter van 8 cm – zie tips.) Zorg ervoor dat het overal ongeveer even dik is en zet vervolgens 15 minuten in de koelkast.

Zet de taartbodempjes 12 minuten in de oven (zie tips). Laat ze volledig afkoelen, eerst in de vorm en vervolgens op een rooster.

Klop de yoghurt los met de vanille en het steviapoeder en snijd de aardbeien in stukjes. Schep de vanilleyoghurt in de taartbodempjes en verdeel er het fruit overheen. Enkele druppeltjes ahornsiroop geven een extra zoet accent en maken het helemaal af!

Tips:

Ik gebruikte een oude siliconen tartelettesvorm van Tupperware, die niet meer te verkrijgen is. De doorsnede van de vormpjes is 8 cm. Andere vormpjes van die afmeting lijken online moeilijk te vinden. Ik vond er van 10 cm bij Dille&Kamille. Met die vormpjes kan je vermoedelijk 4 taartjes maken van deze ingrediënten.

Je maakt deze taartjes makkelijk veganistisch zeker rijst- of agavesiroop te gebruiken in plaats van honing en door plantaardige yoghurt of Greek Style yoghurt te kiezen in plaats van Griekse yoghurt.

De bodempjes harden pas helemaal uit bij het afkoelen. Hou hier dus zeker rekening mee en laat ze niet langer dan nodig in de oven staan.

Meer into TAART in plaats van taartjes? Neem dan eens een kijkje bij de volgende recepten:

Eerder zin in een super licht zomerfruitdessertje? Probeer dan zéker mijn muntlimoenyoghurt met aardbeien en amarettikoekjes uit! Eén van mijn persoonlijke favorieten!

 

12 reacties

  1. Amai Karola, ik kwam hier per ongeluk bij uw recept van die taartjes en heb gans uw verhaal gelezen. Ik voel dit ook zo aan ivm uw verdriet. Mijn papa is zelfs gestorven in uw geboortejaar 1984, ik was toen 18.
    Jij kan uw gevoelens goed neerpennen !

    Vele groeten en hou u sterk !

    Lies
    Ik volg u al op Instagram 🙂

  2. Hoi Karolien
    Welke diameter hebben je taartjes? Dan kan ik onmiddellijk de hoeveelheden aanpassen aan het aantal vormpjes dat ik wil vullen.
    Wij vieren morgen Pasen, de man moet werken. De eitjes liggen al te koken in de schillen van de ui, da’s ook hier traditie!
    Veel lfs

Geef een reactie

Search
Dropbar Content
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief

En ontvang allerlei leuke extra’s, zoals seizoens kalenders, weekmenu’s en nog veel meer!