Er was eens een foodie, wiens dagen draaiden rond eten. Zoals dat bij foodies wel vaker gaat. Dinertjes voor vrienden en familie, experimenteren met nieuwe ingrediënten, voorraden granola aanleggen en een foodblog draaiende houden vol gezonde gerechten en inspirerende foto’s. En dat alles deed deze foodie vanuit een gammele, schimmelige poppenhuiskeuken. Absurd. Maar alles went. Zo ook schimmelige keukentjes. Toch droomde ze van een ruime, witte, open leefkeuken, badend in het licht en met veel plaats om tijdens het experimenteren ongehinderd de boel overhoop te kunnen halen. Die droom duurde zo’n 9 jaar.
En op een dag was het zover: de poppenhuiskeuken verdween en een heldere, moderne opvolger nam haar plaats in. Het waren geen kaboutertjes die daarvoor zorgden. Wel veel ellenlange onderhandelingen, uren heen-en-weer getelefoneer, rondrijden en vergelijken, afstemmen, schrappen en knopen doorhakken, helpende vrienden- en vriendinnen- en zus- en broerhanden, kilo’s die vervlogen door hard labeur en er weer bijkwamen door stress- en emo-eetbuien en liters bloed, zweet en bovenal tranen. Maar ze kwam er, de droomkeuken. Samen met een geheel gerenoveerde benedenverdieping. En na dat eerste familie-etentje in de nieuwe leefruimte werd al het leed snel vergeten.
Nog geen jaar geleden waren torenhoog opgestapelde dozen, bouwvakkersspleten, permanent vieze vingernagels en vooral stof, altijd en overal, mijn dagelijkse realiteit. En ook al was het me alle moeite waard, ik vind het fijn om af en toe stil te staan bij de weg die ik tijdens deze verbouwing heb afgelegd. Ik ben er trots op. De voor-foto van mijn keuken deelde ik al een hele tijd geleden met jullie. En met nog veel meer plezier toon ik nu enkele detail-na-foto’s van het eindresultaat. Welkom in Karola’s Kitchen!
Een blik op de leefruimte, waar wit de hoofdkleur is. Ik hou van natuurlijke materialen in verschillende texturen, zoals de manden gemaakt van bananenbladeren, het vloerkleed dat uit kokosvezels vervaardigd is en de tafel uit ruw steigerhout.
Ik wou een licht en helder huis en had het plan om alles wit te verven. Toen ik de Levis kleurenconsulente vertelde over de sfeer die ik wou creëren, raadde ze me toch af om voor enkel en alleen wit te gaan. Ze overtuigde me dat het te modern en minimalistisch zou worden naar mijn smaak. Daarom kozen we voor de wand achter de sofa de Levis Delicate Tundra, een subtiel groen uit het Artitude gamma. Eén muur in de eetruimte gaven we de kleur Gentle Red, een heel zacht roze, ook uit het Levis Artitude gamma. Perfect passend om de roze ondertoon die in de tafel zit wat meer te benadrukken. De verschillende kringloopstoelen verfde ik allen in het wit. En ik ben ontzettend blij met het resultaat: gezellig, huiselijk en hedendaags.
Ik behield de oude deuren, maar de donkere, zware vernis moest plaats maken voor een frisse kleur en de goudkleurige deurklinken verving ik door meer hedendaagse exemplaren. In de leefruimte verfde ik de deur mee met de kleur van de muur in het zachte Levis Artitude Delicate Tundra groen.
De spacy Hansgrohe Talis Select kraan is één van mijn favoriete keuken eyecatchers. Hij ziet er niet alleen bijzonder uit, de lange uittrekbare slang en de super handige drukknop die ik met mijn duim kan bedienen maken ‘m ontzettend gebruiksvriendelijk. Groenten spoelen, kruiden water geven, een kookpot vullen met water… kleine dingen die ineens een stuk gemakkelijker gaan!
Ik hou van een rustig en sober interieur, maar strak minimalisme is niet aan mij besteed. Om gezelligheid te creëren wou ik graag enkele mooie spulletjes uitstallen. Dit eenvoudige IKEA rekje doet daarvoor perfect dienst. Ik koos bewust voor accessoires in hout en steen om al het wit wat zachter te maken.
Zeg niet zomaar frigo tegen een Smeg koelkast. De overwegend witte ruimtes laten wat opvallende accenten toe. Ik koos daarom voor deze watergroene beauty. Een blikvanger, want zelfs vanuit de sofa in de leefruimte kan je er niet omheen kijken. Maar dat hoeft ook niet. Way too pretty!
Tot slot de plek waar het allemaal om draait: mijn gaskookplaat en oven. Beide van Smeg, net zoals de dampkap. Ik koos bewust voor een gaskookplaat. Enerzijds uit gewoonte, ik heb letterlijk nog nooit iets anders gebruikt. Anderzijds vond ik inductiekookplaten te strak en modern. In combinatie met de spierwitte keuken zou het naar mijn gevoel een te cleane en industriële look geven, niet waar ik naartoe wou. De gaspitten daarentegen stralen iets huiselijk en gezellig uit. Helemaal mijn smaak!
(Met blijdschap kan ik jullie meedelen dat de eigenhandig betegelde spatwand intussen ook eigenhandig gevoegd werd. Waar een wil is is een weg!)
In ons nieuwe huis geef ik regelmatig kookworkshops geven. Neem zeker en vast een kijkje op de ‘workshop’-pagina voor meer informatie. Als je graag op de hoogte wil blijven van nieuwe data, volg dan zeker de Karola’s Kitchen Facebookpagina en/of Instagram-account en schrijf je in voor de nieuwsbrief door je e-mailadres in te geven rechtsonderaan op deze pagina.
6 reacties
Super!!