Er zullen kroketten zijn dit jaar. Ik denk dat ik intussen het kerstdiner al zo’n tien jaar voor mijn rekening neem. En op die tien jaar tijd heeft mijn eetpatroon – en bijgevolg ook de feestdis – allerlei vormen gehad. Maar kroketten heb ik hier nog nooit op tafel gezet. Kerst of geen kerst. Bij gebrek aan friteuse was dat altijd vrij vanzelfsprekend en er heeft nooit een haan naar gekraaid dat Kerstmis hier zonder kroketten werd gevierd.
Enter Pieterjan.
Mijn lief en ik vieren nu voor de derde keer kerst samen. Wel eigenlijk voor de tweede keer écht samen, aan dezelfde tafel, die 24ste december. En vorig jaar, tijdens zijn eerste all veggies, Karola’s style kerstdiner, was zijn hunker naar kroketten te groot om zonder opmerking(en) voorbij te laten gaan. Sommige dingen zijn nu eenmaal sterker dan algemeen aanvaarde beleefdheidsvormen. Kroketten zijn zo’n ding. Ik snap dat.
Nu moet ik toegeven dat ik een ander, moeilijk mis te verstaan signaal al een aantal jaar zorgvuldig heb weten te negeren. De Eva Mouton-speldpin met duidelijk opschrift “De kroketten mogen nog eens passeren” prijkte al drie kerstavonden op rij op de borst van één van de vaste gasten aan tafel. Dat het meer dan een thema-avond-accessoire was, is meerdere keren bij me opgekomen, maar helaas! Ik heb geen friteuse!
Mijn zus gaf me vorige week de genadeslag. Of het helemaal toevallig is, betwijfel ik, het ruikt eerder naar een complot. Toen we enkele praktische regelingen voor kerstavond aan het bespreken waren, gooide ze de suggestie op tafel om dit jaar kroketten te maken. Ik, niet zij, voor alle duidelijkheid. Ik verdenk Pieterjan van enige inmenging, want mijn lief en zus zijn twee handen op één buik. Een uitleen-friteuse werd in een oogwenk gevonden en wat kon ik anders dan toegeven aan de liefsten van al mijn lievelingen. Er zullen dus kroketten zijn dit jaar.
De motivatie om de rest van het kerstmenu met groenten te vullen is daarom niet minder groot. Nu moeten die groenten echter concurreren met kroketten. Geen gemakkelijke opdracht. Deze soep met geroosterde bloemkool en komijn is alvast een waardige, verrassende deelnemer. Groenten roosteren alvorens er soep van te maken, vraagt een klein beetje extra werk, maar het resultaat stelt nooit teleur. Ik paste deze techniek eerder al eens toe, bij het recept voor Pompoensoep. Omdat ik werkelijk waar zou kunnen leven van geroosterde bloemkool met komijn, tahini en peterselie, was de stap naar een gelijkaardig soepje snel gezet. Deze soep is razend lekker en door de luxueuze afwerkers ook op en top feestelijk. Eat this, kroketten.
Ingrediënten voor ruim 2,5 liter:
1 bloemkool (inclusief de stam en binnenste, kleine blaadjes)
1 tl komijnzaad
½ tl gemalen komijn
2 el olijfolie
3 dikke tenen knoflook (niet gepeld)
2 grote uien
1 prei het witte en lichtgroene gedeelte)
2 laurierblaadjes
2 l kokend water (of meer, naargelang de dikte die je wenst)
3 blokjes groentebouillon
een klein bosje peterselie, zowel de steeltjes als blaadjes
Voor de afwerking (optioneel):
1 el tahini (= sesampasta – zie tips)
1 el citroensap
3 el water
enkele plukjes verse peterseli
1 el sesamzaadjes, geroosterd (zie tips)
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Snijd de bloemkool in roosjes. Verwijder het droge uiteinde van de bloemkoolstam en snijd de stam zelf in blokjes. Doe de bloemkoolroosjes, -stam en kleinste blaadjes in een metalen braadslede (of verspreid alles op een bakplaat). Schep de groenten om met 1 eetlepel olijfolie, het komijnzaad, de gemalen komijn en versgemalen zwarte peper en grof zeezout. Leg de teentjes look (met de pel er nog aan) tussen de bloemkool en plaats 35 minuten in de oven.
Hak de uien en prei grof. Verhit 1 eetlepel olijfolie in een grote kookpot en roerbak de ui, prei en laurierblaadjes zo’n 10 minuten op een laag vuur. Roer regelmatig en laat tussendoor het deksel op de pot.
Hak de peterseliesteeltjes fijn. Voeg ze samen met het water en de bouillonblokjes bij de groenten en laat het geheel 20 minuten koken.
Verwijder de laurierblaadjes en schep de bloemkool bij de soep. (Zorg ervoor dat er geen komijnzaadjes en kleine stukjes gebakken groenten verloren gaan. Deze geven de soep namelijk zijn unieke smaak!). Verwijder de pel van de look en voeg ook de teentjes toe. Laat nogmaals 5 minuten koken. Hak de peterselieblaadjes intussen fijn.
Schep de peterselie bij de soep (hoe eventueel wat achter de hand voor de afwerking) en mix fijn. Breng op smaak met versgemalen zwarte peper en grof zeezout en Voeg eventueel wat extra water toe, als je een dunnere soep verkiest.
Klop tahini, citroensap en water los. (Het mengsel wordt eerst – vreemd genoeg – dikker en daarna komt het pas los, dus niet panikeren als je een stevig papje krijgt.) Werk de soep af met wat van het tahinisausje, verse peterselie en sesamzaadjes.
Tips:
Tahini, tahin of sesampasta kan je in alle betere supermarkten, bij Turkse kruideniers en in natuurvoedingswinkels vinden.
Geroosterd (= ongepeld) sesamzaad haal ik bij de Turkse kruidenier. Het ziet er goudbruin uit. In de supermarkt vind je vaak wit, rauw (= gepeld) sesamzaad maar daar zit nauwelijks smaak in, vind ik. Je kan die rauwe zaadjes wel even roosteren in een droog pannetje als je de geroosterde variant niet vindt.
16 reacties
Ovenkroketjes? ?
Neeneeneeneeneeneenee 😀 😀 😀 Als we het dan toch doen, dan maar meteen voor écht 😉
Karolien, uw artikel is zo goed geschreven. Ik hoor het je al vertellen tijdens de workshop. ?
Wat een heerlijk bericht om te lezen! Ik heb smakelijk gelachen 🙂 Hier ook géén kroketten! Ik kook, dus ik beslis 😛
Hallo Karolien
Ik vond nergens komijnzaad, kan ik dan best extra gemalen komijn toevoegen? Ik ben alvast benieuwd naar het resultaat!
Hoi Karen, komijnzaad vind je o.m. bij Albert Heijn en Dille&Camille. Als je het vervangt door gemalen komijn, gebruik dan de helft. Smakelijk alvast!
Lekker! Wat gebeurt er met de lookteentjes?
Dank je voor je alziende oog! Ik vergat de teentjes look inderdaad opnieuw te vermelden. Want ze gaan uiteraard mee de soep in 🙂 Ik paste het recept aan. Smakelijk alvast!