Appelhavermuffins

Vorige week toonde Koppen XL de reportage ‘Een appel elke dag’. Als het over fruit gaat, zit ik altijd op de eerste rij, dus ‘Shoot!’, dacht ik. Na de inleiding waren ze me echter al min of meer kwijt. Het ging erom dat wij, druk bezette mensjes, te weinig fruit eten. Wij weten dit en voelen ons daar schuldig over. De grote boze voedingsindustrie speelt hier, volgens de reportagemakers, dan ook gretig op in door sapjes, fruitkoekjes, smoothies, fruityoghurts, compotes en confituren op de markt te brengen. De reportagemakers stellen zichzelf vervolgens enkele doordachte onderzoeksvragen: “Maar is dat wel hetzelfde? Hoeveel fruit en groenten zit daar eigenlijk in en heeft het wel dezelfde voedingswaarde?”
Euhm… “Nee”, “weinig” en “nee”? Einde?
Ik vond het een belediging voor het intellect van de kijker. Ik vond de reportage compleet overbodig en allesbehalve leerrijk. Misleidende en bedrieglijke praktijken van bedrijven en marketeers zijn uiteraard ronduit misdadig. Maar ik begin er mij aan te ergeren dat de voedingsindustrie altijd en overal precies de enige grote schuldige is. In de reportage geeft mama Clémentine – no kidding – aan haar dochter een fruittaartje met een dikke koekkorst, gele crème, 6 frambozen en een laag glazuur in het idee dat het kind daarmee een portie fruit binnen heeft…
Are you kidding me??
Ik heb een geniaal voorstel. Zeer vernieuwend ook. Als we nu eens, super rebels en al, helemaal tegen de voedingsindustrie in, gewoon echt fruit eten! Wat denken jullie daarvan?? Wat aardbeitjes, een banaantje, aan mandarijn en voor wie eens zot wil doen misschien een appel! Zou dat niets kunnen worden?
Enfin. Ik vond het dus een stomme reportage. Mijn pleidooi voor gewoon, echt eten (dat je HIER kan lezen) blijf ik voorlopig dus nog wel even voeren. 😉
Stel dat de dochter van Clémentine intussen een complete fobie voor echt, gewoon fruit ontwikkeld heeft, dan hieronder misschien een veel gezonder en voedzamer alternatief voor die frambozentaartjes 🙂
Deze herfstige appelmuffins zijn voedzaam, veganistisch, suikervrij, glutenvrij (als je dat wenst) en vooral SU-PER LEKKER! De geur van de appel, kaneel en gember zorgt voor instant gezelligheid. Dat ze the day after nog steeds lekker zijn, kan ik je vertellen, maar verder geraken we hier nooit. Ze worden steeds bliksemsnel verorberd.

Ingrediënten voor 6 muffins:

1 ½ appel (na het schillen moet je 270 g overhouden)
100 g havermout (glutenvrij, als je intolerant bent – zie tips)
25 g amandelspread (zie tips)
25 g kokosvet
1 kl honing (of ahorn-, agave- of rijstsiroop als je veganistisch bent)
een handje rozijnen
een handje geschaafde amandelen
een handje pompoenpitten
½ kl kaneel
½ kl gemberpoeder
½ kl bakpoeder
½ kl natriumbicarbonaat
extra kokosvet om in te vetten
1 el bloem naar keuze

Bereiding:

1. Verwarm de oven voor op 200°C.
2. Maal de havermout tot een meel in een blender of foodprocessor. Rasp 120 g van de appel appel grof en maal de overige 150 g in een blender of foodprocessor tot moes.
3. Verhit de amandelspread, het kokosvet en de honing enkele minuten in een pannetje en roer de ingrediënten stevig door elkaar met een klopper.
4. Vermeng de kaneel, het gemberpoeder, het bakpoeder en de natriumbicarbonaat onder het havermeel. Voeg vervolgens de appelmoes, de geraspte appel en het warme honingmengsel erbij en roer goed om. Schep tot slot ook de rozijnen, de geschaafde amandelen en de pompoenpitten door het deeg.
5. Maak een muffinvorm met 6 uitsparingen bakklaar:
   Vet de vorm in met kokosvet met behulp van een keukenpapiertje. Zeef vervolgens de eetlepel bloem boven de 6 vormpjes en schud met het bakblik zodat alle wanden met bloem bedekt zijn. (Klik HIER voor een filmpje, als je je niet echt veel kan voorstellen bij mijn uitleg. Van minuut 1.00 tot 1.20 zie je goed wat ik bedoel.) Verdeel met een eetlepel het deeg over de 6 vormpjes en plaats 20 à 25 minuten in de oven. Vervolgens even laten afkoelen in de vorm en klaar!

Tips:

De hoeveelheid appel is behoorlijk precies en ik raad je aan die ook te volgen om het beste resultaat te bekomen. Heb je wat appel over? Lekker! Snoep maar!

Amandelspread is pindakaas maar dan met amandelen in plaats van pinda’s natuurlijk. Deze is te koop in natuurwinkels, zoals Bio-Planet bijvoorbeeld. Je zou deze eventueel kunnen vervangen door pindakaas, maar uiteraard zal dit wel de smaak beïnvloeden. Je kan amandelspread ook zelf maken, las ik in het boek The Green Kitchen. Daarvoor verwarm je de oven voor op 140°C. Verspreid de amandelen over een bakplaat en zet deze 20 minuten in de oven. Als de noten velletjes hebben, leg je ze op een propere keukenhanddoek en wrijf je er zachtjes over zodat de velletjes loskomen. Doe de noten dan met wat zout in een blender of foodprocessor en pureer ongeveer 3 tot 5 minuten, tot je een gladde, romige pasta hebt. (Beide alternatieven voor de amandelspread uit potjes heb ik nog niet uitgeprobeerd.)

Haver bevat van nature geen gluten. Maar de havermout en -vlokken die je in de gewone supermarkt koopt, worden steeds geproduceerd in fabrieken waar ook tarwe en andere granen verwerkt worden. Daardoor bevat deze altijd sporen van gluten. Wie zeker wil of moet zijn van haver zonder gluten, moet dus absoluut naar de natuurvoedingswinkel! Hier kan je zonder problemen glutenvrije versies vinden.

Op zoek naar andere, voedzame fruitsnacks? Probeer deze recepten dan eens:

• haverrotsjes met banaan, bosbessen en hazelnoten
• smeuïge haverrepen met appel, kaneel, cranberries en pecannoten