Hier thuis worden er liters en liters soep geconsumeerd. Maar echt liters. Ik vind een grote ketel soep in huis zowat de meest efficiënte vorm van meal prepping, de huidige trend waarbij je vooraf eten bereidt om er vervolgens dagen plezier van te hebben en – nog belangrijker – heel wat tijd mee uit te sparen. Mijn lief eet graag soep, het liefst oranje. Soep maken is dus voor mij een heel praktische, nogal brainless manier om ervoor te zorgen dat er altijd gezond eten voor hem in huis is, zelfs op dagen dat ik geen zin heb om te koken of wanneer onze agenda’s helemaal langs elkaar heen lopen.
Soep is één van de handigste manieren om veel groenten aan je menu toe te voegen. (Of aan het menu van een ander.) Je kan er zowat alles in kwijt. Maar sommige combinaties geven toch net dat tikkeltje extra. Zoals deze wortel met pastinaak: zijdezacht en licht zoet. Heerlijk! En door de ruime hoeveelheid kurkuma, komijn en verse gember niet alleen een smaak- maar ook een ontstekingsremmend bommetje.
Sinds jaren val ik terug op bouillonblokjes om mijn soepjes op smaak te brengen. Vetarme groentebouillonblokjes, omdat die hun werk doen, makkelijk zijn in gebruik en overal beschikbaar zijn. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik eigenlijk nog nooit naar de ingrediëntenlijst van zo’n industriële blokjes had gekeken. Tot lezeres Myri in een reactie onder het recept voor Pompoensoep me toch aan het denken zette…
Soms is onwetendheid een zaligheid. (Dus, als je liever in die toestand blijft verkeren, lees dan alsjeblieft niet verder.) Eén blik op de ingrediënten van mijn favoriete Knorr bouillonblokjes was een ontnuchtering: palmvet, aardappelzetmeel, suiker, dextrose (wat dus ook suiker is), artificiële smaakmakers… Het is wellicht beschamend voor een wetenschappelijke healthy foodie, maar ik had er werkelijk waar nog nooit bij stil gestaan dat ik al die ongewenste dingen aan mijn pure, huisgemaakte soepen toevoegde.
Je hoeft geen panische angst te ontwikkelen voor bouillonblokjes of ze voor de eeuwigheid naar het verdomhoekje te bannen, dat doe ik ook niet. In een evenwichtig eetpatroon, dat gedomineerd wordt door weinig tot niet bewerkte voeding is er wel plaats voor. Toch kan je ze heel makkelijke vervangen door een veel puurder smaakbommetje dat perfect dienst kan doen als bouillon: miso! Miso pasta is gefermenteerde pasta op basis van soja en rijst, die vaak gebruikt wordt in de Aziatische keuken. Het heeft die typische umamismaak, zoals je die ook vindt bij sojasaus. En je hoeft er tegenwoordig niet eens meer voor naar de natuurvoedingswinkel te lopen! Bij Delhaize hebben ze ook miso pasta, de shiro miso van Saitaku, in de wereldkeukenafdeling te vinden bij de sushi producten. In deze soep getest en meer dan goedgekeurd als blokjessurrogaat!
Als afwerker voeg ik aan deze soep wat kokosmelk en verse korianderblaadjes toe. De combinatie met wortel is ongelooflijk lekker! Maar ik weet het… Het is van haten of loven als het over koriander gaat. Wat er in elk geval sowieso te loven is, zijn de potjes en hoesjes van de kruidenplantjes van Delhaize. Deze zijn gemaakt uit bioplastic, op basis van zetmeel van maïs en bieten in plaats van aardolie. Tijdens de productie hiervan wordt er maar liefst 75% minder CO2 uitgestoten dan bij het maken van olieplastics. Een loveable extraatje dus!
Ingrediënten voor zo’n 2,5 liter:
2 uien
2 grote preien
4 à 5 teentjes knoflook
zo’n 1,2 kg wortelen
3 pastinaken (400 à 500 g)
2 el olijfolie
2 tl kurkuma
1 ½ tl komijn
2 ¼ l kokend water (of wat meer, als je een dunnere soep wilt)
25 g verse gember, geraspt
6 el shiro miso pasta (zie inleiding en tips)
verse koriander, de blaadjes (optioneel, bladpeterselie of niets kan ook)
enkele eetlepels kokosmelk (optioneel, om te serveren)
versgemalen zwarte peper en grof zeezout, naar smaak
Bereiding:
Snijd de uien in grote stukken. Doe hetzelfde met het witte en lichtgroene deel van de preien en spoel deze grondig schoon. Verwijder de velletjes van de knoflook en kneus ze met de platte zijde van een groot mes. Schrob de wortelen en pastinaken met behulp van een metalen sponsje (schillen kan natuurlijk ook, maar dat geeft wel wat meer voedselverspilling) en hak de groenten in stukken.
Verhit de olijfolie in een grote kookpot en roerbak de ui, knoflook en prei minstens 5 minuten, tot de glazig en gaar worden.
Schep de kurkuma en komijn bij de groenten tot de specerijen al het vocht hebben opgenomen en droog en plakkerig worden. Voeg dan de wortelen, pastinaak, het kokende water, de geraspte gember en wat grof gemalen zwarte peper en zeezout toe. Breng aan de kook en laat 20 tot 25 minuten koken, tot je de groenten door en door gaar zijn. (Als je ze met een vork kan pletten, zit je goed.) Schep nu de miso pasta door de soep en mix ze vervolgens fijn en breng verder op smaak met peper en zout. Werk de soep naar wens af door er een eetlepel kokosmelk overheen te druppelen en er een handvol korianderblaadjes overheen te strooien.
Tips:
Naar Karola’s Kitchen-normen gebruik ik vrij veel olijfolie in dit recept. Dat is nodig om deze grote hoeveelheid groenten goed te kunnen stoven, maar ook omdat er geen andere vorm van vet aan dit gerecht wordt toegevoegd. Vet is echter nodig om bepaalde vitaminen goed te kunnen opnemen, waaronder het provitamine A, dat in overvloed voorkomt in wortelen. De olijfolie doet tot slot ook simpelweg dienst als smaakmaker in dit gerecht.
Miso is een gefermenteerd product en bevat, traditioneel gezien dus bacteriën. De shiro miso pasta van Saitaku is echter gepasteuriseerd en daardoor ideaal om als vervanging van bouillon te gebruiken. Gebruik je een andere biologische, ongepasteuriseerde miso pasta, voeg die dan pas vlak voor het eten aan je gerecht toe, zodat de aanwezige, gunstige bacteriën niet vernietigd worden tijdens het koken.
De potjes en hoesjes van de kruidenplantjes van Delhaize zijn composteerbaar binnen de 90 dagen in een industriële installatie. Dat soort duurzame innovatie vind ik ongelooflijk fantastisch en hoopgevend. VERKO, de afvalophaaldienst in mijn regio, gebruikt echter – tot mijn grote frustratie en verdriet – een gft-verwerker met een cyclus van 10 weken, wat zo’n 3 weken tekort is om bioplastic te composteren. De bioplastic-ontwikkelaars en afvalverwerkers zijn dus nog niet helemaal afgestemd op elkaar, maar ik ben positief en verwacht dat dit in de nabije toekomst wél het geval zal zijn. De VERKO-mijnheer die ik sprak wees me erop dat ook afvalbedrijf ILVA uit Aalst met dezelfde te korte composteercyclus zit. Toch blijf ik voor deze Delhaize kruidenplantjes kiezen omdat de productie van het bioplastic hoesjes en potjes 75% minder CO2-uitstoot als dat van traditioneel plastic op basis van aardolie (zie inleiding).
Wordt jouw afval niet opgehaald door VERKO of ILVA, ga dan even na of je in jouw regio bioplastic in de gft-container mag gooien (en laat het dan zeker hieronder na in een reactie). De VERKO-mijnheer was er wel van overtuigd dat de bioplastic potjes en hoesjes van de Delhaize kruidenplantjes in een eigen tuincompost gecomposteerd konden worden, als je ze enkele keren de cyclus liet doorlopen.
– Deze blogpost kadert binnen het ambassadeurschap van Karola’s Kitchen voor Delhaize –
8 reacties
Vetarm staat vaak gelijk aan toevoegen van suikers om de smaak te bewaren… Jammer maar helaas.Etiketjes lezen is de boodschap en de synoniemen kennen van suiker (even googlen levert lijvige lijstjes op ). Marketeers zijn goed om er dingen ‘gezond’ uit te laten zien tot je effectief de ingrediënten leest. Veel vegan producten barsten van de suikers.
Hoi Melinda
Wel eigenlijk valt dat best mee met vetarme zaken, die zitten niet per definitie vol suiker. Denk aan magere zuivel bijvoorbeeld, daar ben ik persoonlijk wel voorstander van in mijn eigen eetpatroon. Het is inderdaad jammer dat zowat alle industriële voeding vol rommel zit… En zoals je zegt: vegan en vetvrij zijn heel gevoelig: vooral zetmeelsoorten zijn daar schering en inslag, om consistentie te creëren.
Geloof me, per week worden er hier uren besteed aan etiketten lezen 😀 Ik had er – in het geval van bouillonblokjes – gewoon nog niet bij stilgestaan. Het is zoiets dat je meekrijgt van thuis, mama die dat gebruikt en het is zo oud als de straat… maar ook bij die dingen is het wel eens goed om te herevalueren natuurlijk 🙂 Dank je wel voor je reactie!
Ik ben afgelopen jaar ook overgestapt naar de groentebouillon van het merk Rapunzel, haal ik bij de Bio-Planet. Los poeder in een potje met geel deksel. Volgens mij is de ingrediëntenlijst OK 🙂
Met miso moet ik nog wat oefenen. Er is lichte en donkere, en ik weet niet goed welke je het best voor verschillende recepten gebruikt. Had voor een bepaald recept zo’n zakje donkere gekocht, maar nu weet ik niet waar ik de rest in moet verwerken. Dus als jij daar meer ervaring in op doet, ben ik alvast benieuwd naar de recepten 😉
Hoi Leen
Er bestaan heel erg veel miso-soorten, variërend van wit tot zwart met daartussen alle tinten bruin. Weliswaar zijn ze niet allemaal bij ons verkrijgbaar 🙂 De algemene regel is: hoe donkerder, hoe intenser/straffer de smaak. Ikzelf gebruik eigenlijk enkel de lichtere soorten. Met de krachtigste (zwarte) heb ik zelfs nog nooit gewerkt. De miso uit de Delhaize is bruin/rood en kan je aan allerhande soepen en sauzen toevoegen, maar ook bijvoorbeeld aan gestoofde groenten om er wat extra smaak aan te geven. Ik gebruik ook heel graag de Shiro Miso pasta van Lima, maar dan niet als bouillon zoals hier. Die is namelijk heel licht en een tikkeltje zoet van smaak. Ik gebruik ‘m bijvoorbeeld bij de Gepofte aardpeer met geroosterde bloemkool en witte saus en bij de Courgetti met cashewsaus en broccoli.
Hey Karolien,
In verband met de bouillonblokjes… Ik gebruik sinds kort bouillonpoeder zonder additieven van Pit&Pit. Er is een variant ‘natuur’, ‘zonder zout’ en ‘met zeewier’. Deze laatste 2 hebben naar mijn gevoel wel een hoog suikergehalte (ik vermoed owv het ‘dadelpoeder’ dat er in zit?). Ik koos voor de variant ‘natuur’. Best tevreden van de smaak en het poeder ruikt alleszins verslavend lekker! 🙂
Zalig verwarmend herfstig soepje trouwens!
Dank je voor de tip Nathalie! Ik gebruik tegenwoordig ook vaak het kruidenzout van Herbamare. Gewoon zout met kruiden, dus helemaal niets van suiker of zetmeel. Ook een aanrader!
Dag Karola!
Ik was net op zoek naar een soepje voor morgen, en dit ziet er heerlijk uit!
Je doet er ook miso in, toevallig heb ik die nog in de koelkast. Heb jij enig idee hoelang die miso na opening goed blijft in de koelkast?
Hey Pascale, makkelijk enkele weken 🙂